Registreren
We sturen je per e-mail een wachtwoord toe. Soms komt deze e-mail in je spambox terecht.

Bebloede tepels

?Het schrijven van ontuchtige literatuur of, het weergeven van seksuele handelingen in opzettelijke wijze om de seksualiteit van de lezer te prikkelen? meldt de ?Van Dale? bij het begrip pornografie?. Degene die diens wenkbrauwen fronst en zich afvraagt welke gefrustreerde idioot in hemelsnaam een onderwerp als deze aankaart in een oort als deze, is gelieve niet meteen de brui aan dit stukje column te geven. Iedereen kan het ontkennen maar uiteindelijk draait niemand er meer omheen: Porno is een wezenlijk onderdeel van ons macabere genre! Of we nu praten over badschuim of een blikje cola, het enige wat fabrikanten tegenwoordig hoeven te doen is het des betreffende product te associ?ren met een rondborstige dame en de omzetcijfers reizen de pan uit. Maar ook de cinema is het Linguistisch prikkelen van de consument niet ontgaan en naast L?Oreal en Coca Cola heeft ook de filmindustrie het voordeel van wandelend silicone ondekt. De alarmbelletjes gaan echter rinkelen want met een combinatie van moederaarde?s meest controversiele genres is er stront aan de knikker.
Door de jaren heen zijn het altijd deze twee zorgenkindjes van de filmindustrie geweest die zwichtten als zondebokken wegens puristen en moraalridders. De spastische houding tegenover dit ?zondige? tijdverdrijf is menig maal ten koste gegaan van celluloid wanneer de filmkeuringen hun scharen tevoorschijn haalden ter wille van de kinderziel en de maatschappij en dat is vandaag de dag jammer genoeg niet anders. Ja, in het preutse heden is naakt nog vaak een taboe, om over sex maar te zwijgen, met als gevolg dat de meeste producties het daglicht niet zien of in beknipte vorm onderaan in de stoffige verkoopbakken komen te liggen waar de gretige handjes van minderjarige schoffies niet bij kunnen. Maar de vraag is wat meer is geaccepteerd! Een doorboorde maag of een verdwaalde tepel? Verschil moet er zijn, toch? Voor de lieve dames en heren van de filmkeuring is het echter ??n pot nat. Iemand die van strot tot reet wordt opengesneden of een penis in staat van opwinding, de schaar gaat erin. Het hek is van de dam en niks wordt gespaard. Neen, van genade is geen sprake.

?I like women. If they are pretty and have a good figure I’d rather watch them be murdered than a fat ugly man.? ? Dario Argento

Deze tovenaar is met al zijn levenservaring en onuitputtelijke kennis van het vrouwelijke geslacht natuurlijk de uitgewezen persoon om een beeld te scheppen van deze gewaagde combinatie. Hoewel deze column in feite slechts een slap excuus is een screenshot van een naakte godin te plaatsen probeer ik toch nog een wetenschappelijk tintje te injecteren. De smakelijke verbintenis tussen de twee genres heeft er namelijk al decennia lang toegeleid dat negen van de tien prenten niet ontkomt aan sexuele taferelen en een film is tegenwoordig nergens zonder de vertoning van een blote tiet of een harige liefdespapegaai. Horror en sleaze waren al in elkaar gevlochten toen adam en eva de verdoemde appel plukte, Jezus uit de baarmoeder tevoorschijn kwam en onze voorvaderen nog in grotten bivakeerden. Het geven van een klaarheldere uitleg tot de oorzaak erachter lijkt ogenschijnlijk makkelijk al is niets minder waar. Wellicht is het omdat sex het laatste speelterrein vormt voor moord en doodslag, omdat het exploiteren van sexualitiet onze cultuur?s grootste industrie is, vanwege het feit dat niets anders het tempo minder vertraagt dan een tweetal waggelende, vrouwelijke rondingen of omdat het vrouwelijke vlees bestaat vanwege haar perfecte malse bouw om allerhande huis, tuin en keuken gereedschap met bruut geweld er in te steken. Het verkoopt in iedereen geval als warme broodjes over de toonbank en sommige figuren ( zelfs binnen ons gezelschap) schijnt het meer te fascineren dan horror zelf, maar dat terzijde. Al decennia lang hebben regisseurs als Franco ( Erotic Rites of Countess Dracula, Eugenie: The Story of her Journey into Perversion, Ilsa ? The Wicked Warden), Walerian Browczyk ( La B?te) en Joe D?Amato ( Erotic Nights of the Living Dead, The Grim Reaper) die met hun creaties al bij duizende mannelijke kijkers het kookpunt hebben doen stijgen, ookal ontspringen deze niet verder dan het niveau ?zaaddodend? en is het net zo opwindend als balkenende in een tijgerstring. Toch blijft niets vermakelijker dan het zien van een ondeugende maagd die topless door het beeld rent terwijl een hijgende moordenaar erachter aan holt. Of het allemaal daadwerkelijk functioneel is laat ik in ?t midden. E?n ding weet ondergetekende echter zeker: we zijn er niet rouwig om!

Over de auteur

avatar