Registreren
We sturen je per e-mail een wachtwoord toe. Soms komt deze e-mail in je spambox terecht.
City of the Living Dead
4.0Totale score
Waardering gebruiker: (0 Stemmen)

?Italian trash? beschouw ik als het achtste wereldwonder dat ons universum ooit heeft gekend en beheerst. Met name grootmeester, Lucio Fulci heeft een handje geholpen om dit wonder tot stand te brengen en het de welgevormde reputatie te schenken die het vandaag de dag kent. Na zijn magistrale ?Zombi 2?, waarmee hij eindelijk internationaal succes boekte, kwam diens volgende bijdrage in de vorm van ?City of the Living Dead?. ?Paura nella cita del morti viventi? is het eerste deel aangaande z?n bekende drieluik, bestaande uit ?The Beyond? en ?House by the Cemetry? en staat eveneens geheel in het teken rond de mysterieuze poorten die ingang verschaffen tot het vagevuur. Zo begint ?Gates of Hell? met een blik op het kerkhof van het kleine gat Dunwich ( zonder twijfel afkomstig uit Lovecraft?s ? The Dunwich Horror?) waar de plaatselijke priester zich om een onbekende reden ophangt aan een naburige boom. De kijker is niet de enige die deze wanhoopsdaad aanschouwt aangezien de jonge Mary Woodhouse (Katriona MacColl) gedurende een sc?ance eveneens getuige is van de gebeurtenissen in het plaatsje van Salem. Dit heeft gevolgen voor zowel het eenzame stadje als Mary, die in staat van paniek flauw valt en binnen enkele minuten dood wordt verklaard. Naast de politie krijgt verslaggever PeterBell lucht van de zaak en besluit Mary?s graf een bezoek te brengen waar hij vreemd genoeg, de nog lcvende,Mary weet te redden van een vroege claustrofobische dood. Na haar zegje, besluit Mary samen met Peter zich klaar te maken om richting het in mist gehulde Dunwich te vertrekken waar in de tussen tijd onverklaarbare, bovennatuurlijke verschijnselen, van stortregens bestaande uit maden tot het sporalisch sneuvelen van de eerste bewoners, hun tol eisen. Wat blijkt is dat de poorten van de hel op een kier staan en aan Mary, Peter en psychiater Jerry de taak deze te sluiten voor het aanbreken van All Saints Day waar de mensheid gedoemd zal zijn te leven naar de hand van de levende doden.

Lucio Fulci is zonder twijfel een van de meest ondergewaardeeerde regisseurs van diens tijdperk en tot zijn plotse dood in ?96 hebben recenten z?n producties altijd onterecht weten te bombarderen met een golf van kritiek. Tarditiegetrouw werd ook ‘?C?ity ofthe Living Dead? onder vuur genomen al is dat in eerste instantie niet zo verwonderlijk. Hoewel Fulci de plank niet fataal mis slaat kent de prent wel diens gebrekken, typische gebrekken die herkenbaar waren en de werkwijze van Lucio markeerde. Het eerste grote gemis is het totale gebrek aan enige logica en een degelijk, volgbaar plot is onvindbaar, zelfs wanneer je het tracht te analyseren. Dit heeft als gevolg dat onbeantwoorde vragen blijven rondspoken al zullen deze wanneer de aftiteling over het beeldschrem rollen nog steeds een mysterie vormen. Hoewel een subliem plot niet altijd uitermate van belang is strooit Fulci zichzelf nog eens zout in de wonden door geen protagonist aan te wijzen. Op een verwarrende wijze delen teveel karakters tegelijk het beeld waardoor men geen hand voor ogen meer ziet en terwijl we gespannen wachten op een acteur/actrice om zich uit de carnage van geweld en poelen bloed op te rijzen en zich te ontplooien, is het tikken van de klok heigend in de kijkers nek te voelen aangezien slechts tegen het einde de mist wegtrekt en ons duidelijk wordt wie zich de titel van van protagonist op zich mag nemen hoewel de het einde dan al voor de deur staan. De afwezigheid van een verhalende samenhang belemmert dan ook de ontwikkeling van karakterontwikkeling en het cree?ren van de broodnodige spanning waardoor critici wederom de gelegenheid hebben de arme Fulci de volle laag te geven.

Integenstelling tot diens eerdere oeuvre, o.a. bestaande uit de twee uitstekende gialli, ?Don?t torture the Duckling? en ?A Lizard in a Woman?s Skin?, keert Fulci terug naar z?n wortels waar hij z?n faam aan te danken heeft , namelijk het serveren van een orgie aan geweld. Anders dan de zojuist genoemde werken kent ?Paura nella cita del morti viventi? niet diezelfde subtiliteit die zij trakteren maar verwent de kijker met een portie rauwe gore van de bovenste plank die zomaar, onverwachts, in je schoot wordt geworpen. Memorabel is bijvoorbeeld het moment waarop een meisje en haar vriend, de liefde bedrijvend, worden geconfronteerd met de plotse opduikende gedaante van de dode priester. De starende en koude blik van de pater houdt het meisje in hypnose terwijl haar ogen beginnen te bloeden en ze diens inwendige darmflora met lichaamssappen en al naar buiten weet te werken. Ook de sc?ne ( die we in close-up mogen aanschouwen) waarin de onschuldig ogende Bob zich, onder dwang, moet onderlijven aan de circulerende boor, die op smaakvolle wijze diens slaap penetreert bewijst meer eens dat Fulci het in z?n vingers heeft om ons te vermaken.

Op visueel niveau steekt ?City of the Living Dead? zeker niet met kop en schouders boven andere producties uit al heeft Vipco aardig diens best gedaan om het geheel van een nieuw likje verf te voorzien. De soundtrack afkomstig van Fabio Frizzi staat in ieder geval nog steeds als een huis en geeft de atmosfeer en duwtje in de juiste richting integenstelling tot de tenenkrommende dubbing. Fulci heeft het echter ook op technisch vlak laten afweten aangezien de structuur en samenhang van de prent slordig aandoet en het lijkt bij vlagen alsof de geschoten sc?nes vergelijkbaar met de constructie van een haastig gebouwde kaartenhuis het ieder moment kan begeven. Daarom balanceert ?Paura nella cita del morti viventi? ook op de lijn van een persoonlijk dilemma en zal smaak de prent defineren. De schammele acteerprestaties evenals het rammelende plot en de gebrekkige technische afwerking zal echter niet de brandende drijfveer zijn om ?Gates of Hell? in huis te halen integenstelling tot de Fulci fanaten die zullen trachten de pracht van de prent naar het oppervlak te trekken en de mankementen maar met een korreltje zout nemen zoals ondergetekende heeft gedaan om wijlen onze held nog een hart onder de riem te steken. Heil Fulci!

Over de auteur

avatar

71 reacties

  1. avatar
    Evil B.

    ‘Ook de sc?ne ( die we in close-up mogen aanschouwen) waarin de onschuldig ogende Bob zich, onder dwang, moet onderlijven aan de circulerende boor, die op smaakvolle wijze diens slaap penetreert bewijst meer eens dat Fulci het in z?n vingers heeft om ons te vermaken.’ Godvergeten po?zie, HW!

  2. avatar
    Horror_Wizard

    Sorry! Wist niet dat die zin jou irriteerde! Ik gebruik gewoon wat beeldspraak en over die fouten hebben we het al vaak over gehad!

  3. avatar
    Horror_Wizard

    Ik had het daarnaast over het eerste deel van z’n drieluik naast ‘The Beyond’ en ‘House by the Cemetry’ maar ik vermoed dat jij dat wel snapt!

  4. avatar
    BvZ

    Daarom past House wel in het zogenaamde gothic drieluik (mad doctor, het oude, vervallen Oak Mansion) en Zombi 2 niet (imho). Als ik mij een kleine opmerking vwb de stijl mag veroorloven…alles strikt IMHO en constructief bedoeld…probeer je eigen stijl te ontwikkelen en geforceerd/gekunsteld taalgebruik te vermijden (tenzij je vindt dat dat jouw stijl is:) )

  5. avatar
    Evil B.

    Fulci keert met zijn werkwijze terug naar de zombie als fantasiewezen in de traditie van Lewton/Tourneur (door hemzelf zeer bewonderd). Helaas overgiet hij dit met een portie weinig aan de verbeelding overlatende ‘gore’. Tel daar nog de zwakke scripts en de weinig bijzondere acteerprestaties bij op en je houdt weinig over.

  6. avatar
    Evil B.

    Lange zinnen is niks mis mee. Je moet wel bepalen of de zinnen functioneel zijn. Een lange zin geeft wel meer kans op fouten in de zinsopbouw, die het lezen van de zin er niet makkelijker op maken.

  7. avatar
    ToTalTim

    Bart, voor het internet schrijven is net een tikkeltjes anders. Lange zinnen moet je, als je voor het internet schrijft, zoveel mogelijk zien te voorkomen. Niets ten nadele van deze review hoor 🙂

  8. avatar
    BvZ

    Ik denk dat geinteresseerden toch wel lezen. Je vindt eigenlijk twee review stijlen op internet : formeel/serieus/langezinnen en humoristisch/popi-jopi. Dat laatste vind ik zelf nogal snel vermoeiend. Wat ik zelf vaak doe HW is mijn schrijfsel even laten proeflezen door een kritische lezer. Zelf ontwikkel je een blinde vlek voor je teksten.

  9. avatar
    Horror_Wizard

    Het probleem is dat niemand in m’n omgeving uberhaupt is geintereseerd in het genre en m’n reviews! Daarnaast heb ik daar weinig zin in. Ik schrijf reviews voor m’n plezier, niet voor m’n werk! Indien dat wel het geval was geweest zou ik alles wat ik schreef door wel tien mensen laten bekijken maar daar heb ik simpelweg geen tijd voor! Wel heb ik altijd geprobeerd om m’n reviews zo te schrijven dat het fijn is om te lezen!

  10. avatar
    Horror_Wizard

    Daarnaast besteed ik al veel tijd voor een review en werk er beetje bij beetje aan. Wanneer het af is ben ik vrijwel nooit tevreden over het resultaat!

  11. avatar
    Evil B.

    Ik weet het niet meer. De gore kon ik op zich wel aan, maar het is steeds de herhaling van dezelfde soort dingen die deze film minder maakt, je hebt op het laatst het gevoel: nou, weet ik het wel.

  12. avatar
    Juicecow

    Met lange zinnen heb ik geen problemen, ze zijn vaak ook mooi om te lezen. Maar het voorbeeld dat ik net noemde, vind ik gewoon te overdreven. Niet per se te lang, maar te geforceerd, teveel onnodige woorden en de echte onzinmetafoor van een hijgende klok.

  13. avatar
    Horror_Wizard

    😀 Het feit dat Bob onschuldig is kwam pas tot me op toen ik jouw review van ‘Don’t Torture the Duckling’ las waarin je dat aankaarte.

  14. avatar
    BvZ

    Een generale repetitie voor the Beyond imho, minder sfeervol zodat de gaten in de logica niet voldoende worden verdoezeld.. Niet de beste film om mee te beginnen Creep, dan lijkt Zombi 2 me een betere start.

  15. avatar
    Horror_Wizard

    ‘City of the Living Dead’ is zeker een van Fulci’s mindere al niet minder vermakelijk zoals ik al duidelijk maakte! Toch leuk om mee te beginnen aangezien hij na ‘The Beyond’, ‘Zombi 2’ en ‘New York Ripper’ zeker tegen zal vallen.

  16. avatar
    Juicecow

    z’n bekende drieluik, bestaande uit ‘The Beyond’ en ‘House by the Cemetry’- een drieluik dat bestaat uit twee films? Ik had trouwens niet helemaal begrepen dat City of the Living dead ook ‘Gates of Hell’ genoemd wordt.

  17. avatar
    Juicecow

    Mooie review wel, alleen soms wat overdreven. Deze zin: “Op een verwarrende wijze delen teveel karakters tegelijk het beeld waardoor men geen hand voor ogen meer ziet en terwijl we gespannen wachten op een acteur/actrice om zich uit de carnage van geweld en poelen bloed op te rijzen en zich te ontplooien, is het tikken van de klok heigend in de kijkers nek te voelen aangezien slechts tegen het einde de mist wegtrekt en ons duidelijk wordt wie zich de titel van van protagonist op zich mag nemen hoewel de het einde dan al voor de deur staan.” Niet alleen zit ie vol fouten, het is ook gewoon een vervelende zin die klinkt als ‘kijk mij eens lange zinnen gebruiken’. Om maar niet te spreken van het idee van een klok die hijgend in je nek tikt. WTF?

  18. avatar
    Horror_Wizard

    Moet alles wat we hier op ‘papier’ zetten dan voldoen aan de taalkundige schrijf-en zegswijze? Kom op zeg, een beetje fantasie mag men toch ook gebruiken! Ik expirimenteer zoals Argento gewoon een beetje!

  19. avatar
    Horror_Wizard

    Fay’tje, van City heb ik de Vipco release ( inderdaad Uncut) en die is o.a. verkrijgbaar bij Play voor een aardig prijsje!

  20. avatar
    Horror_Wizard

    Trouwens, die lange zin die zoveel ophef maakt kan ik verdedigen:D Als je die namelijk leest merk je al gauw dat ie niet gemakkelijk leest waardoor je al snel struikelt waardoor al snel een kleine chaos ontstaat, die overeenkomt met de chaos die Fulci creeerde door niet op duidelijke wijze een hoodrolspeler aan te wijzen! Met die chaotische, lange zin wilde ik simpelweg de chaotsiche situatie in City benadrukken!

  21. avatar
    Fay

    “Hijgende klok”…ik vind het wel mooi gevonden! Een metafoor hoeft geen clich? te zijn namelijk, ik vind het wel originele beeldspraak. Leuke review vind ik (en neen, ik ben hier niet weer kritiekloos met complimentjes aan het gooien). Effe iets anders: B., je schreef dat Lewton/Tourneur bewonderd werden door Fulci. Vind ik nogal vreemd, want L/T waren meesters van de suggestie en dat kunnen we van Fulci toch moeilijk beweren?

  22. avatar
    BvZ

    Fulci schijnt dat inderdaad beweerd te hebben, ik kan alleen de bron niet zo gauw vinden. De Fulci Bijbel maakt slechts zijdelings melding van Lewton/Tourneur’s invloed. De disc kun je goedkoop krijgen, een VIPCO release die UNCUT is en met een audiocommentaar van Slater/MacColl.

  23. avatar
    Bub

    Goede review idd. Het is alweer een tijdje geleden dat ik deze film heb gezien, maar het melodietje dat tijdens een groot deel van de film te horen is, heb ik op een of andere manier nog heel vaak in mn kop zitten.

Laat een antwoord achter