Last House on the Left, The

The Last House on the Left is de remake van de gelijknamige film uit 1972. En al hoewel ik het origineel nog steeds moet zien trok deze remake mij toch wel erg aan.

John en Emma Collingwood en hun dochter Mari verblijven in een vakantiehuis in de bossen. Mari krijgt toestemming van haar ouders om haar vriendin Paige op te zoeken in het nabijgelegen dorp. Maar wanneer het tweetal daar in de handen van een groepje criminelen terechtkomt, worden ze ontvoerd…

The Last House on the Left is een heerlijk bruut horrorfilmpje en wat mij betreft een stuk beter dan de remake van I Spit on Your Grave die een jaar later uitkwam en ongeveer hetzelfde uitgangspunt heeft.

Het begint nogal rustig met het typische Amerikaanse gezinnetje die naar een vakantiehuisje in de bossen trekt. Laat dat rustige begin je echter niet afschrikken want, wanneer de horror begint, begint het ook echt.

Het acteerwerk is bovengemiddeld. Aaron Paul en zeker Garret Dillahunt zetten beide een geweldige prestatie neer als de bad guy’s. De verkrachtingsscene is vanzelfsprekend erg sterk en ongemakkelijk maar wordt tenminste niet zo uitgemolken als in I Spit on Your Grave, waar zeker 3/4 van de film bestaat uit verkrachtingen. Overigens is ook de scene waar de vriendin van Sadie zonder pardon 2 keer in haar buik en een keer in haar rug gestoken wordt erg sterk.

De film wordt echter pas echt geweldig wanneer het tuig aanklopt voor onderdak bij de ouders van de verkrachte Sadie. Wanneer zij erachter komen dat hun haar dochter hebben verkracht slaan alle stoppen door en worden in plaats van een doodnormaal koppel een bruut killer duo. De kills zijn prachtig. Onder andere een hamer, afvalverwijderaar, magnetron, brandblusser etc. wordt gebruikt om het tuig een lesje te leren. Daarbij komt dat de adrenaline die je als kijker voelt wanneer het koppel de killers een kopje kleiner maakt geweldig is.
Uitstekende film die zeker boven de rest van de mainstream horrorfilms van de laatste jaren uitspringt.