Lift, De

De Lift is een pareltje in het Nederlandse horror genre. Natuurlijk is dat niet zo moeilijk aangezien Nederland vrijwel geen horrorfilms produceert. Maar Dick Maas weet met De Lift wel degelijk een heel behoorlijke film neer te zetten.

Op het einde van een landbouwtentoonstelling nemen enkele bezoekers de lift. Op het ogenblik dat ze lichtelijk beschonken instappen, slaat de bliksem in. Er ontstaat niet meteen paniek, maar tot overmaat van ramp valt ook de luchtverversing uit. Nadat de lift onverwacht opnieuw in werking is getreden moeten vier mensen naar het ziekenhuis worden gebracht. Elektricien Felix Adelaar wordt erbij geroepen, maar hij staat voor een raadsel. Alle zekeringen zijn intact en aan de lift zelf mankeert niets. De lift gaat verder zijn eigen gangetje en er vallen doden en verminkten. Wanneer journalist Mieke De Beer zich in de zaak mengt, wordt Felix door zijn baas op ziekenverlof gestuurd. Dat doet hem vermoeden dat er kwaad opzet in het spel is…

Het verhaaltje is leuk verzonnen en was voor zover ik weet toen ook nog niet eerder gedaan. Een concept waar een lift op een killing spree gaat lijkt gedoemd te zijn al snel saai te worden, maar dat is bij De Lift gelukkig niet het geval. De film kent genoeg spanning en goed werkend camerawerk. Scenes met de blinde of het hoofd dat komt vast te zitten tussen 2 deuren werken dan ook gewoon goed. Ook de eindscene in de liftschacht heeft aardig wat spanning.

De cast is weer lekker Nederlands. Huub Stapel doet het aardig. Geen geweldige acteur maar wel prettig om naar te kijken. Verder is er nog Willeke van Ammelrooy, die behoorlijk irritant is als de opdringerige journalist. Het absolute dieptepunt van de cast is absoluut Paul Gieske als ”de huismeester”. De man is bijna een parodie op een acteur en met een dikke facepalm zit je naar zijn pijnlijk slechte scenes te gluren.

Tegen het middenstuk wordt het allemaal wat rustiger en dan merk je toch ook wel dat er zonder regelmatig gedonder met de lift er maar weinig van deze film overblijft. Gelukkig wordt dat afgewisseld met een, zoals ik al zij, erg sterk einde. Verder is er ook nog een simpele, maar uiterst effectieve score van Dick Maas.