Registreren
We sturen je per e-mail een wachtwoord toe. Soms komt deze e-mail in je spambox terecht.
New York Ripper, The
4.0Totale score
Waardering gebruiker: (0 Stemmen)

The New York Ripper

New York. Een seriemoordenaar houdt de stad in zijn greep. Enkele jonge vrouwen zijn op gruwelijke wijze vermoord, zeg maar geslacht, en alles duidt erop dat de dader -die spreekt met een eigenaardig Donald Duck accent- niet zal stoppen. Het recherche team onder leiding van Fred Williams staat voor de moeilijke taak hem of haar te stoppen en krijgt bij dat werk hulp van de briljante psychiater Paul Davis.

Een volbloed giallo, Fulci style! Fulci had trouwens al eerder een uitstekende giallo gemaakt, het alleen bij de echte fans bekende Don’t torture a duckling uit 1972. Ook in deze film speelt het eendje Donald Duck een rol.

Toch is The New York Ripper van geheel andere orde. Bovendien wijkt deze film duidelijk af van de in de jaren daarvoor gemaakte typische Fulci films (Zombi, City of the Living Dead, The Beyond en House by the Cemetary). Weg is de fantasy setting, die zorgt voor een wat minder serieuze sfeer en die het cartoonachtige over the top geweld goed te verteren maakt.

The New York Ripper is daarentegen dodelijk serieus. In plaats van fantasy krijgen wij de keiharde, grimmige realiteit van de zelfkant van de samenleving voorgeschoteld. En vergis je niet, da’s andere koek. De hele sfeer van de film is hard, cynisch en grimmig waarbij de personages vrijwel zonder uitzondering alleen gemotiveerd worden door egoisme en een bijna stuitende onverschilligheid vertonen.

In deze groezelige schemerwereld past het -opvallend- vele functionele (en minder functionele) bloot alhoewel Fulci zo nu en dan doorslaat. Zo zijn de minutenlange avonturen van Morales, de man met de zilveren tenen (…) wat teveel van het goede.

Ook opvallend -zeker voor hen die alleen eerdergenoemde Fulci klassiekers kennen- is de kwaliteit van de plot en de uitwerking van de verhaallijn. Natuurlijk, het blijft een Fulci, dus is er best het een en ander op de plot aan te merken: o.a. de zeer twijfelachtige motivatie van de moordenaar. Ook zijn de dialogen zo nu en dan weer eens wat magertjes, de slechte dubbing werkt wat dat betreft ook niet mee.

Vergeleken met zijn eerdere giallo is de progressie van Fulci als filmregisseur duidelijk zichtbaar, The New York Ripper bevat enkele mooie visuele truuks en uitstekende cameravoering en beeldovergangen.

Tot slot, last but not least, hoe zit het nou qua gore? Als te doen gebruikelijk houdt Fulci zijn handelskenmerken in ere. Dus : veel close ups en het langdurig in beeld brengen van de verschrikkingen. En die gaan ver, heel ver. Deze film is niet voor niks in enkele landen uitgeroepen tot Verboden Video Nasty. In de finale wordt een vrouw met een scheermesje tergend langzaam aan stukken gesneden, en Fulci zou Fulci niet zijn als er geen close-up van een oogbol bij zou zitten.

Grimmig. Groezelig. Een absolute aanrader voor Fulci fanaten.

Over de auteur

avatar

7 reacties

  1. avatar
    horror beeg killer

    Ja, ik heb hem maandag bij boudisque besteld. Ik hoop dat hij eind deze week samen met Sleepaway Camp 1,2,3 en Antropophagus in de bus ligt;)

Laat een antwoord achter