Nooit Alleen

In 2013 schreef Loes den Hollander het de novelle “Nooit Alleen”. Dit ontving je gratis in juni 2013, de Maand van het Spannende Boek, bij aankoop van Nederlandstalige boeken á € 12,50 of meer.
“Nooit alleen” begint met een proloog en eindigt met een epiloog, die beide ongeveer hetzelfde beeld oproepen: iemand heeft zich opgehangen.

De hoofdpersonen zijn Aline en haar buurvrouw Guusje. Aline’s leven lijkt op orde: goede baan, leuke vent. Dit beeld begint te wankelen als haar buurvrouw Guusje vertelt dat ze Giel, Aline’s man, met een andere vrouw heeft gezien.

Guusje is een beetje apart . Gedurende het verhaal krijgen we wat meer over haar te weten. Ook wordt de achtergrond van Aline wat toegelicht en uiteindelijk leiden de gebeurtenissen en de psychische staat van de hoofdpersonen tot de onvermijdelijke gebeurtenis uit de proloog.

Op de kaft staat dat dit verhaal een literaire thriller is, maar dat is mijns inziens veel te veel eer.
Qua spanning valt het ook wel mee, er zitten tegen het einde enkele verontrustende scènes in, maar ze roepen weinig emotie op en zijn tamelijk clichématig.

Het verhaal tipt een groot aantal thema’s aan maar deze worden niet of zwaar onder de maat uitgewerkt: zoals de getraumatiseerde jeugd van zowel Guusje als Aline, de waanideeën en alter ego’s van Guusje en de beweegredenen van Giel. Helaas blijven dit beloftes en worden niet verder ingevuld.

Deze onuitgewerkte thema’s geven het verhaal de schijn van diepgang en wellicht literaire pretenties, maar maken het zeker niet waar. Ze voegen weinig toe aan het verhaal en de ontwikkeling. Grotendeels kunnen ze zelfs uit het verhaal worden geschrapt zonder dat dit de plot schaadt. Maar dan zou de novelle nog korter worden en houden we een rechttoe-rechtaan verhaaltje over.

Voor diepgang is het boek natuurlijk ook te dun en de voorgeschotelde elementen zijn ook niet geschikt voor een novelle, Gezien het aantal en de zwaarte, verdienen ze het om te worden uitgewerkt in een minimaal 3x zo dik boek, wat kan resulteren in psychologische thriller i.p.v. een literaire thriller.

Je mag een gegeven paard niet in de bek kijken, maar ‘Nooit Alleen’ is geen goede novelle. Het is een boek met gemiste kansen vol pretenties. O.b.v. de kaft en de achterflap verwacht je een exquise dessert, maar het blijkt gewoon een opgeklopt slagroomgebakje.