Angst en liefde

Excuses voor de laatheid van mijn collumn, die pc wou weer eens niet meewerken, maar goed, beter laat dan nooit.

Wat schoot me laatst toch weer een mooie vergelijking binnen. Echte angst is net als echte liefde.
Kijk bijvoorbeeld naar de Japanse film Ring en de Amerikaanse remake The Ring. Ring was een doodeng horrormeesterwerk, The Ring een slappe remake met wat meer schrikeffecten en ‘spannende sc?nes’. Vandaar dat veel bioscooppubliek The Ring prefereert boven het origineel. Van de Amerikaanse versie kun je zeggen ‘en de film was echt eng toen dit en dat gebeurde’. De Japanse versie heeft weinig van zulke momenten. Bij Ring gaat het, zoals bij de meeste echte horrormeesterwerken, om de beklemmende sfeer die de hele film aanwezig blijft. Die is een stuk moeilijker uit te leggen dan het feit dat mensen schrikken van een bizarre uitdrukking op het gezicht van een lijk.
Zo is het te vergelijken met twee vriendinnen. The Ring is een knappe, sexy blondine die haar vriendje overlaad met cadeau’s en zijn vrienden ontzettend jaloers maakt. Allemaal duidelijke redenen om van haar te houden.
Ringu is de vriendin van iemand, die maar ??n reden heeft waarom hij haar niet kwijt wil: de echte liefde.
Een stuk moeilijker uit te leggen dan grote tieten en lange benen.
En daar zit ook het verschil tussen Ringu en The Ring, tussen The Texas Chainsaw Massacre en Wrong Turn, tussen The Excorcist en Stigmata. Echte angst is als echte liefde.