Ieder z`n ding

De laatste tijd ben ik vaak bezig tijdens de lessen op school met het maken van allerlei tekeningen, niets bijzonders op een grafische opleiding dacht ik, maar aan de reacties aan sommigen van mijn klasgenoten en vooral leraren te zien. Veel mensen kijken met verbazing naar mijn tekening, of geven mij de blik die ik in mijn column ?Afkeer? al heb beschreven.
Vooral degene die de meeste lieve bloemetjes, vlindertjes en andere fleurige dingen tekenen keuren mijn tekeningen niet goed. Opmerkingen zoals: ?Wat zegt je moeder/oma/psychiater er van?? krijg ik dagelijks te horen en ik kan ze wel begrijpen.
Mijn tekeningen zijn verre van wat de meeste mensen als normaal beschouwen: Mensen die worden doorboord met spiesen, uit mekaar getrokken door kettingen, met uitgestoken ogen en, smeltende ledematen of gezichten en nog meer van dat soort onderwerpen. Allemaal zo gedetailleerd mogelijk getekend.

Een lerares vroeg laatst aan mij waarom ik deze beelden om 9 uur `s ochtends in mijn hoofd had. Geen idee, ik doe het gewoon. De meeste leraren trekken een wenkbrauw op en complimenteren met m`n ?mooie techniek en lopen snel door.
Met m`n klasgenoten is het wat anders, hoewel de meeste mensen het niks vinden, zijn er toch een aantal die met een grote grijns op hun gezicht de martelingen bekijken. Dingen zoals ?ziek? en ?jij spoort niet? hoor ik dan ook vaak, maar op zo`n toon dat ik het als een compliment opvat. Het grootste compliment wat ik ooit hebt gehad is trouwens:?Man, ik kan het bijna voelen!? Een opmerking die mijn hele dag goed maakte.

Maar uiteindelijk vraagt iedereen: Waarom? Een echt antwoord heb ik niet en ik kan net zo goed vragen, waarom houden mensen van horror? Waarom maken mensen horrortekeningen, schilderijen, films en dergelijke? Een ding weet ik zeker, ze zijn niet ziek en ik hoop, dat ze net alsof ik, genieten van de blikken op de gezichten van mensen die hun werk niet begrijpen. Ik denk dan: ?Ga maar lekker bloemetjes tekenen (iets waar ik zelf een grote afkeer van heb) dan ga ik lekker door met mijn werk en zal de volgende misschien nog wel schokkender maken, alleen om jullie reactie te zien.? (Als je hier een spottende psychotische lach bij wil denken, geef ik je geen ongelijk).