Nederhorror

Vraag me wat horrorland nummer 1 op dit moment is, en ik zeg Japan. Met films als Ringu en Honogurai mizu no soko kara (Dark Water) kun je niet meer om de aanwezigheid van de Japanners (en dan vooral meesterregisseur Hideo Nakata) in de wereld van de angstaanjagende film heen, en ook de ontelbare Godzillafilms afkomstig uit het land van de reizende zon hebben al veel cultliefhebbende horrorfans plezierige uurtjes bezorgt. Ja, met Japan zit het wel goed.
Maar hoe zit het met ons eigen land? Bedroevend. Natuurlijk heeft het ermee te maken dat Nederland niet zo groot is, maar alsnog is het jammer dat hier zo weinig goede horror geproduceerd wordt. E?n horrorklassieker is hier gemaakt: De Lift. In andere landen wordt er nogal lacherig over gedaan; ‘it’s the killer elevator movie!’ staat op badmovies.org, waar de film verder wordt afgedaan als saai en oninteressant, op de in Nederland beruchte onthoofdingsc?ne na. Maar zelfs deze haalt het niet bij bijvoorbeeld het lugubere diner in The Texas Chain Saw Massacre, of de douchemoord in Psycho. Als we kijken naar het duidelijk nagemaakte hoofd dat met open mond in de liftschaft valt, met daarboven een kotsende piepjonge Kees Prins, is het bedroevend te denken dat dit Nederland’s beroemdste horrorsc?ne is.
Misschien kunnen we trotser zijn op de Nederlandse cultfilm Intensive Care. Niet dat dit kwalitatief zo’n goede film is, maar hilarisch is hij op bepaalde momenten zeker; hij kreeg niet voor niets een plaatsje op de DVD ‘Het beste van De Nacht van de Wansmaak’.
Een andere noemenswaardige Nederlandse horrofilm is De Johnsons, een best aandoenlijk en bij vlagen griezelig werkje over zeven kale engerds die in verband met een vloek achter een tienermeisje aanzitten en een lelijke embryo. In Amerika trok men na het zien van de film al snel de conclusie: ‘The Dutch are weird!’. Een aanrader voor iedere horrorfan met nationale trots.
Ik kan natuurlijk ook niet om het aankomende ‘Worst Case Scenario’ heen, een zombiefilm waarover vaste bezoekers van deze site ongetwijfeld gehoord hebben. Welliswaar Engels gesproken, maar wel in Nederland opgenomen. En het maakt me toch een beetje trots dat Eli Roth (Cabin Fever) verwachtte dat deze film ‘fucking awesome!’ zou worden. Misschien toch nog hoop voor Nederhorror?
Ten slotte zijn er nog de korte Nederlandse horrorfilms, waarover men vaak positiever is dan over de lange, maar helaas moet ik bekennen dat ik er geen ??n van gezien heb. Ik neem maar aan de ze de moeite waard zijn. Misschien toch eens bij de cultvideotheek de band ‘Netherhorror’ huren, waarop een grote verzameling korte lugubere filmpjes van Nederlandse afkomst te zien is.

Het blijft jammer dat Hollanders liever naar het EK kijken dan naar een goede horrorfilm. Wanneer wordt dat oranje nou eens bloedrood en kijken we naar De Drentse Hooivork Slachting en Een Amerikaanse Weerwolf in Amsterdam in plaats van Nederland tegen weet-ik-veel. We moeten maar afwachten of het ooit zover komt. En tot die tijd genieten van het goeds dat Nederland w?l te bieden heeft. Steek een jointje op en kijk naar cabaret uit eigen land. Dan weet je weer waar je trots op kan zijn…