Shoutbox

Daarom droeg ze ook een regenjas en hoed waarschijnlijk, puur als vermomming.

Psychologisch gezien vermomde ze zich misschien als man ter vervanging van haar echt man die ze vermoord had.

Ik denk in principe dat Carlo erbuiten stond, maar dat verklaart idd niet waarom hij ineens in de bibliotheek is, misschien is hij door het afbranden van het ouderlijk huis ??n en ander op het spoor gekomen… Maar het zit niet in de film, volgens mij.

Wat de film ver verheft boven de doorsnee-giallo is de adembenemende visuele stijl, die al die rammelende plot-elementen onbelangrijk maakt.

Dat is misdadig, de kijker behandelen als de domheid zelve en bedoezelen met pracht en praal terwijl de inhoud van alle kanten rammelt.

Het gezicht van de dader was vaag in de spiegel te herkennen en die leek verre van op de gestalte van een vrouw. Het had iets mannelijks, met name de vorm van de neus.

Ik heb de wat droge analyse in The Cinema of Dario A. er nog eens op nageslagen. Een treffende illustratie van interpreteren, analyseren en duiden en vervolgens de gevormde theorie ondersteunen met voorbeelden uit de film… 🙂 ‘t is maar hoe je het brengt. Een doortimmerde sociaal-maatschappelijke analyse van Cannibal Holocaust of voor mijn part een hersendode film van Lenzi kan dus best. Anyway volgens de schrijver wordt er gespeeld met de concepten kijken-zien, horen-luisteren en dan het cruciale verschil tussen oppervlakkig registreren en daadwerkelijk opnemen. En nog veul meer getheoretiseer. Iets voor het Dario forum. Alhoewel die lui kennen dit boek uit het hoofd natuurlijk.

Die ene moord te verbergen. Waarom zou ze die moord verbergen aangezien niemand er al twintig jaar naar heeft omgekeken?

Omdat Helga toch haar gedachten opving en op dat briefje had geschreven wat ze opgevangen had.

Oke, de moord op Helga is nog enigzins begrijpelijk maar de moord op har mentor en hoogleraar psychiatrie Giordani had niets te maken met Martha’s verleden.

Martha vertelde toen Hemmings haar kwam bezoeken in de hoop Marco te vinden erachter dat ze een flamboyante verleden als actrice achter de rug had, die ze nadat ze Carlo kreeg had moeten opgeven onder de dwang van haar man. Dat heeft denk ik ook een aanzienlijke rol gespeeld bij de moord op die kerstavond, dunkt mij.

Dat is mogelijk. Al krijgen we in het geheel van de film gewoon te weinig info over het gezin van Martha en Carlo, en dat is duidelijk een zwakte van de film. Al sta ik er wel achter dat Martha voor ?lle moorden verantwoordelijk was.

‘Dat is misdadig, de kijker behandelen als de domheid zelve en bedoezelen met pracht en praal terwijl de inhoud van alle kanten rammelt.’ Nog even dit: ik heb het idee dat je dit als iets typisch voor Argento beschouwd. Maar voor Fulci geldt dit natuurlijk net zo: de ‘plot’ van ‘The Beyond’ rammelt ook aan alle kanten. Althans: als je uitgaat van de theorie dat het verhaal, het screenplay als toetssteen voor de hele film geldt. Voor mij is dat absoluut niet zo, daarom heb ik geen enkel probleem met de zogenaamde ‘rammelende verhaallijn’. Voor mij geldt het cinematogrfisch aspect als voornaamste toetssteen voor de kwaliteit van een film, en daarop scoren die films van Argento gewoon heel hoog. Het heeft ook te maken met de manier waarop er in die tijd films werden gemaakt in Itali?; Fulci heeft dat in een interview ook gezegd. In die periode maakte men films op basis van een gevoel, een thema en de logica etc. was minder belangrijk. En die films zijn tot op de dag van vandaag nog geliefd bij de filmliefhebbers die hun gevoel kunnen laten prevaleren boven hun verstand.