Passie

De vraag is vaak genoeg gesteld: wat is het nou precies dat horrorfilms zo aantrekkelijk maakt voor ons horrorfans? Er zijn verschillende theorie?n over. Is het misschien omdat in horrorfilms veel meer kan dan in onze eigen wereld? Misschien ook wel omdat veel mensen horrorfilms afkeuren. Misschien trekt dat ons juist aan en vinden we het daarom interessant. Misschien vinden we het ook wel interessant om de andere (en duistere) kant van de mens te zien? Ikzelf spreek graag over een passie, maar ook wel eens over een hobby. Een echte verklaring hiervoor geven kan ik niet.

Vaak als ik vertel dat ik veel films kijk en dat dat mijn grootste hobby is vinden mensen dat wel interessant, totdat ik vertel dat horror mijn favoriete genre is. Natuurlijk geniet ik dan stiekem van de blik op het gezicht van diegene aan wie ik het vertel. Horror wordt vaak gezien als een dom genre, waarbij alleen maar nutteloos ledematen worden afgehakt, natuurlijk allemaal zonder reden en met veel T&A (voor niet-ingewijden: Tits & Ass).

Ik lees regelmatig interviews met bekende Nederlanders in de TV-gids en er wordt dan standaard deze vraag gesteld: Met welk filmgenre heeft u niks? En natuurlijk zegt het merendeel van deze ge?nterviewden dat horror ze niks interesseert. Ik kan me hier soms zo ongelofelijk aan ergeren dat de mensen niet kunnen zien dat veel horrorfilms juist erg intelligent zijn en ook ijzersterk.

Maar aan de andere kant ben ik ook wel blij. Horror is toch wel een beetje mijn dingetje en ik zou het toch jammer vinden als ineens iedereen bijvoorbeeld Dario Argento kent. Als je in elke top-zoveel lijst die je tegenkomt een horrorfilm ziet staan gaat het speciale er op den duur ook wel vanaf. Ook die blikken die je krijgt als je de zoveelste obscure film hebt gezien wil ik eigenlijk liever niet missen.

Het is natuurlijk fijn dat het publiek tegenwoordig meer ge?nteresseerd is in horrorfilms, zou je zeggen. Maar veel goeds heeft het niet gebracht. Talloze slechte remakes en sequels (met af en toe iets goeds ertussen) draaien in onze bioscopen. Als ik dan af en toe verhalen hoor van mensen die onlangs naar de bioscoop zijn geweest en ”Saw II” de gruwelijkste (en dan natuurlijk ook meteen beste, want horror draait natuurlijk alleen maar om de gore!) horrorfilm ooit vinden, kan ik diep van binnen alleen maar lachen. Ik lach, en ik hoop dat het speciale er voor mij nooit van af zal gaan?

————

Tja, dat is ie dan, mijn eerste column…Uiteraard ben ik benieuwd naar jullie reacties! Laat maar in de SlowChat weten wat jullie ervan vinden…

Horror.nl zit nu ook op MySpace