Beast from 20.000 Fathoms, The

Na een nucleaire test ergens in Antarctica, komt een dinosaurus die vast zat in het ijs weer tot leven. Alleen professor Tom Nesbitt heeft het gezien, maar hij word niet geloofd. De dinosaurus zet koers naar zijn oorspronkelijke leefomgeving, jammer genoeg ligt daar nu New York. Wanneer er eindelijk mensen zijn die Nesbitt geloven, moeten ze het beest alleen nog zien te stoppen…

Het verhaal is voor de begrippen van tegenwoordig natuurlijk een beetje gedateerd. Er zijn tegenwoordig niet meer zoveel mensen die erin geloven dat er allerlei Prehistorische beesten opgesloten zitten in ijs en dat die weer tot leven kunnen komen. Toch zag je het in de jaren ’50 wel in meer flicks, dus ik denk dat dit idee toen nog veel meer leefde als nu.
De acteerprestaties komen soms nogal houterig over, iets waar naar mijn mening meer van dit soort flicks ui deze periode last van hadden, maar over het algemeen is het niet slecht. De personages passen prima bij het verhaal en bij de tijdsgeest, dus dat is over het algemeen best goed gedaan en gecombineerd.
De special effects van Ray Harryhausen zijn best goed voor die tijd. Ook vergeleken met andere, soortgelijke films uit die periode.
Iets dat ik wel jammer vond, is dat het gebruik van archiefbeelden soms wel erg opvallend is, zo is er een scene waarin een gevecht tussen een haai en een inktvis plaatsvind, waarbij wel erg duidelijk te zien is dat het gewoon beeldmateriaal is dat niet bij de film past, volgens mij hebben ze deze scene ook een keer in herhaling gezet om de scene wat langer te maken. Dit is best opvallend, wat wel erg jammer is.
Voor liefhebbers van klassieke monsterflicks is deze film goed te doen, niet slecht, maar ook niet enorm goed. Een vermakelijk tussendoortje voor de liefhebber.