Registreren
We sturen je per e-mail een wachtwoord toe. Soms komt deze e-mail in je spambox terecht.

F.E.A.R.

F.E.A.R.
5.0Totale score
Waardering gebruiker: (0 Stemmen)

Neem een schaduwrijk kantoor gebouw, voeg er een goede storyline bij, meng het geheel met een overdaad aan schrikmomenten, veroorzaakt door een klein roodgekleed wicht, besprenkel dit met een snufje gore, even goed roeren, en je hebt F.E.A.R., een van de meest verontrustende horror games tot nu toe, en ik mag wel zeggen dat de makers ook mij vaak hebben doen schrikken.

Een aantal jaar geleden heeft de Amerikaanse overheid een special eenheid gecre?erd, genaamd First Encounter Assault Recon, kortgezegd; F.E.A.R.

In F.E.A.R. speel je een elite soldaat, die getraind is om in de meest hachelijke situaties te overleven. In tegenstelling tot de andere leden van het team, ben jij zeer behendig, heb je de gave om de tijd te vertragen, (diegene die The Matrix hebben gezien, weten wat hen te wachten staat), en je bent paranormaal begaafd. Dat laatste is overigens een gave die je waarschijnlijk liever niet had willen hebben, aangezien dit ?pluspuntje? je niet echt een warm hart toedraagt in de ijzingwekkende sfeer van het spel.
Het spel opent met een mysterieus telefoon gesprek, waarin je te horen krijgt dat ene Paxton Fettel het bedrijf Origin heeft overgenomen, met alle dramatische gevolgen van dien. Het is aan jou om uit te vissen wat Fettel precies van plan is, en wat de precieze oorzaak is van de ramp in Origin.

Toen ik het spel voor het eerst had uitgespeeld, besefte ik pas wat er over me heen was gekomen. F.E.A.R. maakt zijn naam absoluut waar, en dat zul je al spelende merken ook. Grafisch is F.E.A.R. oogstrelend, en vrijwel alles in het spel klopt gewoon (op de paranormale stukken na dan). Loop tegen een rek met verfblikken aan, en het geheel zal al rollend van de planken afmieteren. Maar dat is nog niet het enige, de slow motion effecten die je krijgt als je je reflex inschakelt zijn werkelijk het topje van de ijsberg. Je merkt namelijk echt dat de tijd om je heen drastisch vertraagd, dit is mede te zien aan de reacties van de vijanden, maar ook aan de omgeving, en wat je met die omgeving doet. Als je in de normale snelheid op een muur schiet, dan zul je enkel zien dat het pleisterwerk aan gruzelementen wordt geschoten. Doe je hetzelfde maar dan in de reflex, dan zul je grote stofwolken zien opspatten uit de muur waar de door jou afgevuurde kogel insloeg. Maar het mooiste van de reflex is toch wel dat je een grote voorsprong hebt ten opzicht van je vijanden. Vooral de reacties zijn soms te mooi voor woorden. Zo vond ik mijzelf een keer terug in een situatie, waarin ik mezelf aardig had klemgezet. Van de voor, achter en beide zijkanten werd ik hevig onder vuur genomen, en een ontsnapping zonder lichamelijke schade leek onmogelijk. Totdat ik me bedacht dat ik niet zomaar een driedimensionaal mannetje met een shotgun was, en besloot de reflex eens flink te testen. Ik herlaadde mijn wapen, activeerde de reflex, en zette het op een lopen. De eerste reacties van de Replica soldiers waren zinnen als ?He?s to fast?, of ? I can?t shoot him!?, maar de meesten zeiden niets, aangezien ze al dood waren voor ze de mond ook maar los konden trekken.

Het blijkt uit de bovenbeschreven situatie maar weer dat de reflex absoluut geen overbodige extra is. Ik heb hem vaker moeten gebruiken dan dat ik me eerst had voorgesteld. Met de AI van de vijanden zit het al helemaal snor. De meeste kamers zijn hebben meerdere ingangen/ uitgangen, waardoor je niet constant op een plek kunt blijven campen, want ze zullen je gegarandeerd in de flank te grazen nemen, mits je ze hiervoor de kans geeft. Wat ook mooi om te zien is het feit dat de Replica?s ook daadwerkelijk samenwerken. Ze zullen vaak in groepen bewegen, om zo een voordeel te hebben bij een eventuele confrontatie. Ook de manier waarop zij vechten is zeer goed gemaakt. Als de een moet herladen, zorgt de ander voor dekkingsvuur. Hetzelfde gebeurt als een groep oprukt, en de ander achterblijft.
De schrikmomenten in F.E.A.R. komen vaak voor, maar niet in overdaad. Dit is een goede keuze van de makers van het spel, want regelmaat resulteert al vaak in saaie herhalingen. Zo stond ik op een gegeven moment in de lift. Plotseling begon het licht te knipperen, en was er een vreemde storing te horen op mijn intercom (dit geeft aan dat het irritante wicht in de buurt is). Vervolgens floepte het licht weer aan, om weer doodnormaal door te blijven branden. Het bleef enige tijd rustig, tot het licht weer begon te knipperen, toen plotseling uit het niets daar recht voor mijn neus het kleine kind stond. Op dat moment stond mijn hart werkelijk even stil. We keken elkaar een moment aan, waarnaar zij in een flits weer verdween. Momenten zoals deze zijn misschien niet origineel, maar pakkend zijn ze zeker wel. Plak er nog een redelijk sterk einde aan, en het mag wel duidelijk zijn dat F.E.A.R. een zeer goede horrorshooter is geworden. Ik denk dat deze titel voorlopig niet van mijn eerste plaats wordt gestoten…

Over de auteur

avatar

12 reacties

Laat een antwoord achter