Registreren
We sturen je per e-mail een wachtwoord toe. Soms komt deze e-mail in je spambox terecht.
Fear Itself
1.5Totale score
Waardering gebruiker: (0 Stemmen)

Na twee seizoenen Masters of Horror hadden zowel het publiek als ondergetekende het eigenlijk wel gehad met de serie. Toch was het voor de enthousiaste Mick Garris onmogelijk om zich neer te leggen bij een vroegtijdig doodbloeden van zijn eigen geesteskind. En dus haalde hij Lions Gate over een vergelijkbare serie te maken met de titel Fear Itself. Grote namen als Tobe Hooper, John Carpenter en Dario Argento haakten af als regisseurs en werden vervangen door de veel minder aansprekende namen Breck Eisner, Darren Lynn Bousman en John Dahl. Gelukkig bleven die-hard horrormeesters Brad Anderson, Stuart Gordon en John Landis nog wel aan boord en werden bovendien interessante eendagsvliegen als Larry Fessenden en Mary Harron aangetrokken. Genoeg namen om naar uit te kijken dus.

Helaas kon ik de serie na dertien afleveringen wel het raam uit gooien. Niet alleen was ik de irritante theme-song “Lie, lie, lie” van Serj Tankian meer dan zat, ook de meeste afleveringen waren niet om aan te zien. Wanneer je als kijker de verhalen van de verschillende afleveringen naast elkaar legt, zal je waarschijnlijk al snel opvallen dat de meeste schrijvers niet bepaald veel moeite hebben gedaan. De meeste afleveringen zijn net iets andere vertellingen van verhalen die de meeste horrorfans ondertussen wel uit kunnen kotsen. Negatieve uitschieters wat dit betreft waren Darren Lynn Bousman’s New Year’s Day, waarin een vrouw probeert te overleven in een stad vol met door een virus besmette zombies, en Rupert Wainwright’s Echoes, waarin een man gelooft dat hij een moordenaar was in een vorig leven en dat de gebeurtenissen uit dit vorige leven nu opnieuw plaats vinden.

Dit is echter nog niet eens het grootste bezwaar dat ik aan wil tekenen tegen deze serie. Die eer wil ik namelijk toekennen aan het overduidelijke gebrek aan budget, wat zich voornamelijk uitte in een gebrek van echte gore (het lijkt alsof regisseurs het wel willen, maar het op het laatste moment toch niet doen omdat dat schijnbaar niet mag op televisie) en een gezamenlijke cast die geheel lijkt te zijn samengesteld op een bijeenkomst voor B-film acteurs. Ik had een groot gedeelte van de tijd eerder het idee dat ik aan het kijken was naar de nieuwste afleveringen van Kippenvel, dan naar een serie korte films van de grootste Masters of Horror. Met die laatste zin wil ik overigens niet beweren dat mensen als Breck Eisner of Ronny Yu überhaupt die titel verdienen. En dan heb ik het nog niet eens gehad over Rupert Wainwright (bekend van Stigmata en de The Fog remake) en Eduardo Rodriguez (bekend van de voor mij volslagen onbekende films als Daughter en Curandero).

Om u als lezer toch nog iets positiefs mee te geven over deze serie zal ik hier nog een paragraaf besteden aan de handvol afleveringen die wel enigszins de moeite zijn om eens te bekijken. De beste aflevering is zonder twijfel Stuart Gordon’s Eater, waarin een jonge agente het opneemt tegen een boomlange Cajun die, u raadt het al, graag mensenvlees eet. Een goede tweede plaats gaat naar Larry Fessenden’s Skin & Bones, dat het verhaal vertelt over een man die verdwaalt is geraakt in de bergen en compleet vermagerd terug komt om zijn gezin te terroriseren. Uit pure curiositeit is het misschien ook nog de moeite om eens te kijken naar Ernest Dickerson’s Something With Bite. De hoofdrolspeler zet hier een hele leuke rol neer waar ik meerdere malen erg om heb moeten lachen. Hetzelfde geldt eigenlijk ook voor Brad Anderson’s Spooked, dat voornamelijk de moeite waard is door een hilarische hoofdpersoon. Als laatste wil ik nog een pluim geven aan Ronny Yu’s Family Man. Het verhaal in deze aflevering vond ik het meest originele van de hele serie. Ik zal u om die reden nog niet meteen verklappen.

Fear Itself is een passende naam, aangezien de serie over het algemeen vooral bang lijkt om risico’s te nemen. Er is angst voor de productiemaatschappij, voor de televisiezender en misschien bij sommige regisseurs ook wel voor het eigen kunnen. Het eerste seizoen van Masters of Horror was dan toch wel vele malen beter.

Over de auteur

avatar

één antwoord

  1. avatar
    The Mad17

    Nou een 3 is wel een beetje laag, ja het is allemaal wel ietsjes te braafjes.rnMaar er zitten er wel een paar aanraders tussen zoals Community die het meer moet hebben van suspense en spanning en Eater. Ik heb deze box gekocht voor 15 euro en het was het geld wel waard.rnWel vind ik het jammer dat ze niet gewoon met Masters Of Horror zijn doorgegaan.

Laat een antwoord achter