Fright Night

Charley Brewster (William Ragsdale) is een tiener jongen die wel van wat griezelen houdt. Dan krijgt hij nieuwe buren: Gerry Dandrige (Chris Sarandon) en Billy Cole (Jonathan Stark). Op de nacht van aankomst ziet Charley ze een grafkist naar de kelder brengen. De volgende dag ziet hij een vrouw naar zijn nieuwe buren gaan die de volgende dag vermoord blijkt te zijn.
Charley verdenkt gelijk zijn nieuwe buren. Hij komt erachter dat zijn Gerry Dandrige een vampier is. Zijn vriendin Amy (Amanda Bears) en beste vriend ‘Evil Ed’ (Stephen Geoffreys) willen hem niet geloven.
Charley roept de hulp in van zijn tv idool Peter Vincent (Roddy McDowall) en samen zullen ze Dandrige moeten confronteren…

Als filmverzamelaar heb je weleens van die gevallen dat je al jaren een film in bezit hebt en je hem eigenlijk een beetje vergeten bent, totdat je er weer aan herinnerd word.
Dat had ik nou met Fright Night, ik denk dat ik de film inmiddels al 4 jaar in de kast heb liggen, maar het was er nooit van gekomen om hem te kijken. Totdat ik laatst eraan herinnerd werd door de remake. Na wat zoeken op zolder vond ik hem dan eindelijk en kon ik hem eindelijk eens kijken.

Allereerst wil ik de makers van de artwork mijn complimenten geven. De cover ziet er erg mooi uit en nodigt gewoon uit om bekeken te worden.
Fright Night was het regiedebuut van Tom Holland (o.a. Child’s Play en Thinner). Aangezien ik zijn latere werk best vermakelijk vond, verwachtte ik toch wel een redelijk vermakelijk filmpje, maar met het feit dat het zijn regiedebuut was in mijn achterhoofd, zette ik mijn verwachtingen van te voren niet al te hoog. Ik moet zeggen dat ik positief verrast werd.

Fright Night is een horror/komedie film die iets meer de nadruk op de horror probeert te leggen. Tom Holland heeft de twee elementen redelijk weten te combineren. Er zaten een aantal leuke, best grappige scenes tussen, maar helaas was er ook hier en daar een misser.
De film heeft hier en daar ook wat spannende stukken. Deze hebben helaas tegenwoordig niet veel effect meer, omdat het al zo vaak gedaan is. Helaas schrikken we tegenwoordig dus niet meer zo snel van iemand die plotseling door een raam breekt of door een krakende traptrede. Toen zouden deze dingen echter nog best effect gehad kunnen hebben en de pogingen zijn gewoon erg leuk, dus ik stoorde me eigenlijk niet aan het gebrek aan spanning.

Waar Fright Night vooral op uitspringt zijn de make-up effecten. De make-up ziet er voor een film uit ’85 erg goed uit. Ik weet niet wie er achter de make-up van Fright Night zat, maar hij/zij mag als voorbeeld genomen worden door veel make-up artiesten van tegenwoordig. Gewoonweg een genot om naar te kijken.
Nog maar zelden heb ik een cast zo enthousiast te werk zien gaan in een film. Het plezier straalt er bij iedereen gewoon vanaf en iedereen lijkt zijn/haar uiterste best te doen om hun rol op de juiste manier neer te zetten. Chris Sarandon zet zijn vampierrol behoorlijk charismatisch neer. Hij lijkt echt een moderne Dracula. Verder zien we de toen nog jonge William Ragsdale (The Reaping) en Amanda Bearse (Married with Children) in de hoofdrollen. Ragsdale zet een erg leuke rol neer als de ongelukkige jongen die de vampier als buurman krijgt. Ik ben nooit zo’n fan geweest van Amanda Bearse, maar hier speelt ze wel leuk als de vriendin van Charley (Ragsdale).
Verder vond ik dat Roddy McDowall en Stephen Geoffreys voor een leuke toevoegende waarde zorgden met hun heerlijk over-the-top personages. McDowall is grappig als de tv-vampierjager Peter Vincent en Geoffreys zet zijn rol als ‘Evil Ed’ gewoon heerlijk neer.

Ik moet toegeven dat Fright Night niet een film is voor iedere horrorliefhebber. Vooral de liefhebbers van jaren ’80 over-the-top cinema zullen hier van kunnen genieten. Dat heb ik in ieder geval volop gedaan!