Hellmaster

Op een schoolcampus voor hoogbegaafden gebruikt een ontspoorde professor zijn leerlingen om een mutatiedrug te testen om zo een leger te vormen om uit de sterksten om heerschappij te verkrijgen. De drug, die in pure vorm dodelijk is, dient verdunt te worden met menselijk bloed om zijn verslavend effect te verkrijgen. Door de drug hallicuneert men zodat de Dr volledige controle over de gebruikers heeft. De gebruikers muteren echter wel na lange tijd van gebruik en de dingen dreigen uit de hand te lopen. Om alle sporen uit te wissen verdoezeld men alle sporen in een grote brand waarbij iedereen sterft.
20 Jaar later gaat een voormalig reporter, wiens vrouw destijds werd vermoord door de prof, op onderzoek naar de campus omdat hij een vermoeden heeft dat de tests nog niet over zijn. En hij heeft gelijk…

Deze film had net iets beter kunnen worden door de soms toch wel geslaagde fx en door enkele veteranen uit het geliefde genre in de cast te stoppen. Zo zien we David Emge (Dawn Of The Dead ’78) en John Saxon (N.O.Elm Street 1+3, Wes Craven’s New Nightmare, Cannibal Apocalypse, Bloodbeach,…).
Door de slechte regie en de vele scenewissels kunnen bovengenoemde hun kunnen niet tonen en het feit dat de film zich (bijna) geheel in het duister afspeelt is ook geen pluspunt. De karakters die hier worden neergezet krijgen zo goed als geen persoonlijkheid en door de vele scenewissels is het soms lastig om iedereen onmiddelijk uit elkaar te halen.
Het grootste minpunt is de filosofische draai die men soms in overbodige, vaak vervelende dialogen stopt.

Al bij al weet ik niet wat ik er moet van denken.
Had Schulze meer fx laten komen en minder gezever, dan was deze film beslist beter geworden!