Howling II: Stirba – Werewolf Bitch

Occult onderzoeker Stefan Croscoe (Christopher Lee) komt opdagen bij een begrafenis van een lokale vrouw, omdat hij ervan overtuigt is dat zij een weerwolf is. Ben (Reb Brown), de broer van de overledene, gelooft er in de eerste instantie niets van, maar word toch door de lokale reporter Jenny (Annie McEnroe) overgehaald om het iets meer te onderzoeken. Nadat beiden hebben gezien dat weerwolven echt bestaan, gaan ze met Stefan mee naar Transsylvanië om de machtige Striba (Sybil Danning) voor eens en voor altijd uit te schakelen. Zij is een weerwolf zo machtig dat enkel tytanium(?) haar kan vernietigen…

Howling II is een losstaand vervolg op de originele, serieuzere The Howling van Joe Dante uit 1981. Ik was altijd al nieuwsgierig naar de vervolgdelen van deze film en deel III, IV en VI liggen al flink wat jaren stof te vangen in mijn collectie. Maar ik heb altijd de gewoonte om een film serie in de chronologische volgorde te bekijken, zelfs bij film series waarbij de vervolgdelen niets met elkaar te maken hebben.
Howling II werd geregisseerd door de Fransman Philippe Mora. Een man die een aantal B-films op zijn naam heeft staan waaraan hij vaak namen als Christopher Lee, Rutger Hauer en Christopher Walken wist te koppelen. Hij zou een paar jaar later trouwens ook nog Howling III regisseren.

Howling II is een film die duidelijk “serieus” gemaakt lijkt te zijn. In alles lijkt het erop dat de makers echt dachten dat ze een goede film aan het maken waren. Het is alleen in geen enkel opzicht een goede film en dat zorgt er apart genoeg toch weer voor dat ik hem nog redelijk vermakelijk vond.

Christopher Lee zet zelfs in dit gedrocht nog een degelijke acteerprestatie neer, maar hij alleen weet de film helaas niet overeind te houden. Zo acteren Annie McEnroe en Reb Brown wel erg statisch en komen ze totaal niet overtuigend over als ‘verliefd stel’. Daarnaast lijkt Sybil Danning ook eerder gekozen te zijn vanwege haar uiterlijk dan vanwege haar acteertalent.
Toch weten ze mede door het slechte script dat op statische wijze opgedreund word nog best te vermaken. Een beetje het “so bad it’s good” gehalte.

Het verhaal is… apart. Een sleazy weerwolf sekte zorgt ervoor dat Stirba weer nieuw leven ingeblazen word om onder andere een soort weerwolf driehoeksrelatie te starten. Iets dat resulteert in een van de meest bizarre en slechte copulatie scenes die ik ooit gezien heb. Het erotische tintje en de manier waarop sommige weerwolven uitgeschakeld worden, doet eerder denken aan vampiers. Ook het idee dat het zich in Transsylvanië afspeelt doet natuurlijk denken aan Dracula.

Alles word wel heerlijk doorspekt met wat foute, op synths gedreven soundtracks en geluidseffecten. Ook de erg nep ogende, goedkope special effects zorgen voor een aantal vermakelijke scenes. Zo komt er onder andere een ‘oogverblindende’ scene voorbij waarin Stirba haar magische krachten (jazeker, magische krachten) gebruikt op een ongelukkig slachtoffer.

Howling II is een slechte, misschien zelfs wel heel slechte film. Ik moet alleen wel zeggen dat mede daardoor ik me toch wel heb kunnen vermaken met deze film. Ik kan onmogelijk een voldoende geven voor deze film, maar toch kan ik zeggen dat liefhebbers van B-films zich misschien nog best met deze film zullen kunnen vermaken op een saaie winterse avond.