Omega

Een horrorfilm (of “thriller met horrormomenten”) gemaakt in Limburg? Met een budget van slechts 15.000 euro en alleen vrijwilligers? Dan zal de kwaliteit toch wel bedroevend zijn?

Dus niet. Hoewel Omega geen Oscar en zelfs geen Gouden Kalf zal winnen is de film het kijken waard. Zeker als je die vergelijkt met andere no- of low- budget films in het Nederhorror-genre zoals Woensdag, Horizonica of The Blue Horse. De toon van de film is serieus hoewel er hier en daar enkele humoristische stukjes in de film zitten.

Voor het verhaal heeft schrijver en debuterend regisseur Patrick Haagmans zich laten inspireren door Poltergeist, maar heeft er geen rip-off van gemaakt. Het verhaal gaat over de familie Bartels die na de dood van oma naar Heerlen is verhuisd om te gaan wonen in een groot huis aan de rand van het bos. Na de dood van de inwonende opa Felix krijgt de jongste dochter Sanne nachtmerries… Nadat er grote financiele problemen ontstaan besluit de moeder om hulp in te roepen van de plaatselijke pastoor. Sanne krijgt het vermoeden dat er meer aan de hand is en komt via haar nieuwe vriend, de mysterieuze Pascal, in contact met een medium…

Wat betreft het acteerwerk is er in de meeste gevallen niets op aan te merken behalve dat er hier en daar een gevalletje van over-acting is (met name door Ramon Klein en in mindere mate door Peter Huizinga). Maar dat blijft binnen de perken. Hoofdrol speelster Maaike Kierkels krijgt als Sanne het nodige te verduren in de film en weet dat overtuigend over te brengen. Het meest bekende gezicht in Omega is natuurlijk Nelly Frijda, die enkele malen een beeld is. Het andere bekende gezicht, Holland’s Got Talent 2010 winnaar Martin Hurkens is twee maal kort in beeld. Aangezien de film zich in Limburg afspeelt spreekt men hier en daar met een Limburgs accent, maar het is allemaal verstaanbaar. Het enige dialect komt van van een scene rondom opa Felix die geëmotioneerd terugdenkt aan zijn tijd als koempel (mijnwerker).

De special effects, voornamelijk van praktische aard, zijn in het merendeel van de film aardig tot goed te noemen, iets wat je in sommige grote films niet eens ziet. Ook de muziekale score van Marco Cucco is goed te noemen en weet de sfeer van de film over te brengen. Er waren hier en daar toch wel een paar dingen waar vraagtekens bij gezet mogen worden zoals het feit dat er bij de familie Bartels alleen maar werd aangeklopt en niet aangebeld… Ook de reacties van de deurwaarder vond ik vreemd. Ik zou sneller en harder hebben ingegrepen, maar dat is mijn persoonlijk mening (als oud-medewerker van een deurwaarderskantoor). Dat de film ongeveer 3 jaar in productie is geweest is soms ook wel te zien, o.a. aan het uiterlijk van de acteurs.

Omega is het bewijs dat je met veel doorzettingsvermogen en een klein budget toch een aardige film kunt neerzetten. Ik ben in ieder geval erg benieuwd om te zien wat Haagmans en zijn crew kunnen doen met een groter budget…