Stendhal Syndrome, the

Een jonge vrouw loopt enigszins verdwaasd door de zalen van het Uffizi museum in Florence, de afbeeldingen op de schilderijen lijken tot leven te komen, ze wordt er door opgezogen lijkt het wel. Overweldigd door de grote kunstwerken aan de muren, valt ze op de grond. Een vriendelijke man helpt haar overeind en ze keert terug naar haar hotel in de stad. Daar keert haar geheugen terug en ze herinnert zich wie ze is en wat ze in deze stad doet. Plotseling dringt de man uit het museum haar kamer binnen en duwt haar tegen het bed. En hij is niet zo vriendelijkmeer… Een film van Dario Argento is altijd iets bijzonders en deze film is geen uitzondering. Anders dan in veel van zijn andere films is het opsporen van de moordenaar niet het belangrijkst in deze film. In feite is het al snel duidelijk wie de misdaden pleegt. De film laat voornamelijk zien, dankzij een briljante rol van Asia Argento die hier op haar best is, welke gevolgen bruut geweld voor iemand kan hebben. Het contrast tussen de klassieke kunstwerken enerzijds en de misdaden in een groezelige sfeer anderzijds is treffend. Sommige scenes zijn behoorlijk hard, maar voor liefhebbers van bijzondere thrillers is deze film absoluut niet te missen.