Ticks

Holli (Allen) en Charles (Scolari) begeleiden probleemjeugd en proberen hen tijdens kampeertochtjes in de wildernis allerhande zinvolle vaardigheden bij te brengen. Het wonder der natuur, samenwerken en overleven in spartaanse omstandigheden: het kan de jongeren echter meestal niet zo boeien, zij zijn meer ge?nteresseerd in zichzelf, sex en drugs. Het bos waar zij verblijven wordt ook gebruikt door enkele ondernemende lieden die, illegaal natuurlijk, marihuana kweken. E?n van de freelance tuiniers kreeg het werkelijk geniale idee zelf gestookte anabole stero?den te gebruiken om zo zijn plantjes nog krachtiger te maken. Helaas is zijn laboratorium niet het toonbeeld van netheid en orde en uit diverse aftandse apparatuur lekt een uiterst potent mengsel weg, natuurlijk precies op enkele rondscharrelende teken?

?Ticks?, met genre specialist Brian Yuzna als uitvoerend producent, is een volgens het boekje in elkaar gezette creature feature, met in de hoofdrol de spinachtige, bloedzuigende insecten. Het is altijd een pluspunt als het beestje dat centraal staat in een monsterfilm van nature al enigszins angstaanjagend is en de teek voldoet zeker aan dat criterium. Uiteraard heeft de film een ietwat opgevoerde versie nodig en dus zorgt de Mens ervoor dat de in eerste instantie niet al te gevaarlijke teek muteert en uitgroeit tot een kolossaal gedrocht, ter grootte van een volleybal?

Natuurlijk, de premisse is beslist lachwekkend en de setting, een groepje belegerde karikaturale antihelden in een vijandige omgeving, absoluut clich?matig, maar qua uitvoering, enthousiast en energiek, scoort ?Ticks? toch de nodige punten. De acteurs, een kwalificatie die enkele van hen overigens niet of nauwelijks verdienen, nemen de klus duidelijk ook niet al te serieus en sommigen overacteren alsof hun leven ervan afhangt. Het geeft allemaal niet, de ster van deze productie is vanzelfsprekend de gemuteerde, moordzuchtige teek en zijn leef? en eetgewoonten, die aanleiding geven tot enkele spectaculaire gore sequenties. De personages die op het menu van het tekenleger staan worden namelijk langzaam van binnenuit opgegeten door de hongerige diertjes en deze pijnlijke onderhuidse escapades drijven enkele ongelukkigen tot wel heel bizarre tegenmaatregelen. Zo probeert ??n van hen de razende vreetmachines te verjagen door met een pistool op zijn eigen ledematen, waarin de beestjes een klein feestje bouwen, te schieten; effectief dat zeker, maar nogal drastisch en met vrij vervelende neveneffecten? En zo zijn er nog veel meer absurde, bloederige en gewoonweg smerige sc?nes, de makers van ?Ticks? hebben de mogelijkheden die het gegeven wat dat betreft biedt maximaal benut: zeker de moeite waard voor liefhebbers.

Voor de kijkers die meer willen dan gore valt er in ?Ticks? overigens niet echt veel te genieten. In de film komen zo?n beetje alle clich?s uit het genre voorbij en de personages blinken dan ook uit in contra-intu?tief gedrag; dat zij geheel alleen en liefst ?s nachts het uitgestrekte en donkere bos intrekken is dan ook meer regel dan uitzondering. Het verhaal is betrekkelijk armetierig en dient alleen als opmaat voor de komende belegering en daarop volgende slachtpartij, een mager subplot waarin twee misdadige marihuana kwekers een rol spelen is niet voldoende uitgewerkt en leidt zo slechts af van de hoofdzaak en tijdens het slotakkoord vliegt de film toch wat uit de bocht. Deze inderdaad serieuze tekortkomingen weet ?Ticks? desondanks adequaat te verdoezelen dankzij de enthousiaste uitwerking en de geslaagde special effects. De kolossale en buitenproportionele teek, bovendien behept met een ongekende bloeddorst is beslist creepy, zeker voor hen die rillen bij de aanblik van een eenvoudige huisspin, en zijn brute tafelmanieren staan garant voor enkele groteske sc?nes. En in welke film wordt je getrakteerd op de unieke beelden van een stalkende teek, gefilmd vanuit het gezichtspunt van het diertje zelf? ?Ticks? dus.