Uccello dalle Piume di Cristallo, L’

Sam (Tony Musante) is een Amerikaanse schrijver die in Rome is gaan wonen vanwege de rust. Dan is hij plotseling getuige van een moordpoging op de vrouw van een galerie-eigenaar (Eva Renzi). Ze blijkt één van de slachtoffers te zijn van een seriemoordenaar die de stad al een tijdje onveilig maakt. Sam besluit de zaak verder te gaan onderzoeken, maar aangezien de moordenaar een voorkeur heeft voor jonge vrouwen en hij doorheeft dat Sam achter hem aan zit, wordt Julia (Suzy Kendall) al snel het nieuwe beoogde slachtoffer van de maniak…

“L’Uccello Dalle Piume Di Cristallo”, in het Engels bekend als “The Bird with the Crystal Plumage”, is het regiedebuut van de befaamde horrorregisseur Dario Argento. Bij zijn debuut werd hij bijgestaan door zijn vader Salvatore Argento. Hij fungeerde als producer voor deze film en bleef producer van Argento’s werk tot en met Tenebre (1982).
Deze keer geen muziek van Goblin, want die schreven voor Profondo Rosso (Deep Red, 1975) pas de eerste filmscore voor Argento, maar deze film geniet van de muzikale ondersteuning van niemand anders dan Ennio Morricone.

Argento’s debuut is uiteraard niet zo’n parel als bijvoorbeeld Suspiria en Inferno, maar zijn kwaliteiten zijn al duidelijk zichtbaar. Zoals in veel van zijn films, wordt er hier goed gebruik gemaakt van de camera. Hier en daar komen wat originele en mooie shots voorbij, waardoor het kijken erg leuk blijft.
De muziek van Ennio Morricone draagt vooral goed bij aan de spannende scenes in de film. Persoonlijk blijf ik meer een liefhebber van de muziek van Goblin, maar deze score van Morricone is ook erg goed.

Tony Musante zet de hoofdrol aardig neer en wordt bijgestaan door de prachtige Suzy Kendall, die 3 jaar later wederom in een giallo zou spelen (I Corpi Presentano Tracce di Violenza Carnale van Sergio Martino). Ook zij zet een aardige acteerprestatie neer.

Vooral de liefhebbers van gialli zullen hier erg van kunnen genieten. Alle ingrediënten zijn aanwezig: van een brute moordenaar met zwarte leren handschoenen aan tot het vrouwelijk schoon.
Daarnaast biedt “L’Uccello Dalle Piume Di Cristallo” iets dat ik graag wil zien bij een giallo: een zeer ongebruikelijke ontknoping, die niemand had kunnen voorspellen. Persoonlijk vind ik dit een groot pluspunt van de film. De impact was heel wat minder geweest als halverwege al duidelijk was wie de moordenaar was.

“L’Uccello Dalle Piume Di Cristallo” is gewoonweg een erg leuke film voor de liefhebbers van het subgenre, waarin de kwaliteit van de maker al zichtbaar is.