Shoutbox

Die stem hoort juist helemaal bij het plot maar als ik dat zou vertellen…

Ik heb al iets op Cinema-Extreme gepost oevr het feit dat Fulci’s werk slechts wordt gezien als splatter en gore maar er schuilt meer achter zijn werk!!

Volgens mij is dat de essentie van zijn werk, er schuilt verder weinig achter. Zombie en The Beyond zijn erg goed, maar de andere films die ik zag van hem zijn zwak vind ik.

Ik vond hem wel aardig….. geen topper

Ben echt benieuwd welke DVD’s ik straks zal krijgen

Ik moet er zo vandoor heren, tot later xxx

heb natuurlijk die Shaft-films gekozen omdat ik Richard Roundtree een lekker stuk vind 😉

nou, hier komt ie Bart: Waarom film studeren? Omdat ik er dan hopelijk mijn vak van kan maken. Het eerst semester van het eerste jaar was heel interessant, dankzij de boeken Film art en film history. We leerden dan alles over de geschiedenis van de film (de uitvinding, de op niets uitgelopen eerdere pogingen, het technische aspect van filmmaken, filmmakers in andere landen van Tokio tot Polen) en de ethische kant van het filmmaken (wat is surprise en suspense? Hoe bouw je spanning op, want kun je bereiken met ecliptische editing? Hoe time je een komisch moment en hoe een spannend moment? Wat is een ‘auteur’?) maar ook achtergronden van filmmakers en hoe op film gereageerd is in de filososofie, semiologie, structuralisme, feminisme, en psycho-analyze. Je krijgt een uitbebreid overzicht van alles wat met film te maken heeft en doet gewoon op verschillende vlakken veel interssante kennis op waar je het wel of niet mee eens hoeft te zijn. Dan wordt een film ook genalyzeerd op terugkerende thema’s in het werk van een regisseur (bv. katholieke schuld in het werk van Hitchcock, zijn obsessie met de letter ‘M’, zijn vermeende homofobie, gesymboliseerde homsexualiteit in Marnie en Rebecca) en je analyzeert een film uitbereider, zoals Rear Window. Zoals het feit dat de film allen diegetische muziek (muziek hoorbaar in de wereld van kijker EN personage) en dat de muziek die je hoort verschillende versies zijn van een deuntje van de aan de overkant wonende componist. Hij doet er de hele film over om dat nummer af te krijgen en dan horen we dat het ‘Lisa’ naar Grace kelly’s personage heet. Of het feit dat Stewart en kelly de hele film ruzieeen over hun relatie en dat hij haar pas serieus neemt wanneer zij ook door zijn telens te zien is door het raam. Al szij betrapt wordt door de buruman heb je dat hele spel met tekens en ‘signifiers’: Kelly doet de ring van de verdwenen buurvrouw om en tikt ertegen – ze geeft zo aan dat de buurvrouw echt verdwenen is EN ze verbeeldt haar eigen huwelijkswens weer). Allemaal dingen waar je misschien gewoonlijk overheen kijkt en die een film wel rijker maken als je hem opnieuw ziet. Ik ben geen anti-intellectueel, ik raak ook geirriteerd je in het dagelijks leven zoiets aan iemand verteld als hij je vraagt ‘wat studeer je?’ en wat je verteld wordt heel flauw en gemakkelijk afgedaan als ‘dat zit er echt niet in’ of ‘dat maak je mij niet wijs’. Ik raak ook geirriteerd als ik die column van juicecow over genres lees waar hij heel gemakzuchtig stelt dat critici neerkijken op horror en dan met een eigen lijstje ‘genre regels’ waar geen meter van klopt op de proppen komt (op de uni komt horror ERG vaak ter sprake en genre definitie is een van de eerste dingen die we leerden) en alleen hgetuigen van gebrek aan kennis en overschot aan vooroordelen. Maar de opleiding gaat vaak ook te ver, zoals het vak filmanalyze waarin 1 film zeven weken lang geanalyzeert wordt; of de professor die een essay van 50 pagina’s over 1 regeltje dialoog uit Die Hard schreef of het feit dat het de meeste docenten en helaas ook veel studenten (gelukkig geen enkele uit mijn werkgroepen) voor wie het alleen om het ‘intellectele, superieure’ gevoel gaat. Bij veel docenten merk je dat ook in de lesboeken. Je merkt dan al gauw dat het de docent niet te doen was om je iets te leren, maar gewoon om zijn eigen kennis te profilerenen daar interessant mee te doen. In feite zoals ik al op mijn weblog schreef over ‘intellectual deviancy’ – het zijn net kleine kinderen die in hun eigen superioriteit willenen moeten geloven en dat keer op keer willen bevestigen of bevestigd willen zien

wow Rev!jammergenoeg geen tijd om dit te lezen nu

ik heb het op diskete, Vtje 🙂

hehe, B, ik geef je alleen antwoord op je vraag. als je msn aan hebt staan, had ik daar gedaan, maar je vroeg het hier dus geef ik je hier antwoord

Duidelijk verhaal idd, Rev.

mijn necronomicon, sinister 😉