American Nightmare,The

In de jaren ’60 en ’70 begon het dan: de “new wave of horrorfilms”. De kinderen die genoten hadden van films als Dracula (1931), Frankenstein (1931), enz. waren volwassen geworden en begonnen zelf met het maken van horrorfilms. In deze documentaire vertellen zij wat ze geïnspireerd heeft en in hoeverre ze een reflectie geven van de gebeurtenissen uit die periode. De documentaire begint met George Romero’s klassieker Night of the Living Dead (1968), gevolgd door Wes Craven’s The Last House on the Left, Tobe Hooper’s The Texas Chainsaw Massacre (1974), Dawn of the Dead (1978, wederom Romero), David Cronenberg’s Shivers (1975) en John Carpenter’s Halloween (1978). Jammer genoeg kwam er voor mij niet veel nieuws voorbij. Aangezien ik al deze films, behalve Shivers, gezien heb en al bekend was met de achtergrondinformatie, verhelderd deze film niet heel veel. Persoonlijk vond ik het gedeelte over Shivers het meest interessant, omdat ik van deze film eigenlijk nog niks wist en omdat David Cronenberg gewoon als een erg intelligente man overkomt die goed weet waar hij het over heeft. Daarnaast is Tom Savini’s persoonlijke verhaal over zijn tijd in Vietnam erg interessant. Persoonlijk vond ik het ook erg interessant om te horen hoe hij zo inspiratie voor zijn latere werk kreeg. De maatschappelijke kritiek die in deze films verwerkt is was mij al wel bekend, maar voor degenen die er nog niet mee bekend zijn zal deze documentaire een verhelderende en mooie samenvatting geven van de gebeurtenissen in die jaren en hoe dit verwerkt is in de films. Jammer genoeg moest de filmmaker om de één of andere onverklaarbare reden ook professoren aan het woord laten over deze films. Overbodig en eigenlijk totaal niet aanvullend op de verhalen van de makers zelf. Naar mijn idee hadden de makers beter nog iets meer diepgang in de interviews met de makers kunnen brengen.
De documentaire laat ook door de gehele documentaire de horror van het echte leven zien. Bij sommige stukken van de documentaire geeft dit echt een goede aanvulling op het besproken onderwerp, maar soms, vooral op het einde, is het ook zeer overbodig. Volgens mij wilden de makers met “The American Nightmare” meer dan alleen een documentaire over horrorfilms maken, maar wilden ze ook een eigen mening over de maatschappelijke situatie van toen en nu door laten schemeren. Helaas lijken ze hier niet helemaal in te slagen.
The American Nightmare zal een interessante documentaire zijn voor mensen die nog niet heel veel horrorkennis hebben en dus graag iets meer te weten willen komen over de klassiekers. Voor de wat meer doorgewinterde horrorliefhebbers zal het geinig zijn om het eens te bekijken, maar is het niet echt een must.