Registreren
We sturen je per e-mail een wachtwoord toe. Soms komt deze e-mail in je spambox terecht.
Faust: Eine Deutsche Volkssage
3.0Totale score
Waardering gebruiker: (0 Stemmen)

In deze tijden van big-budget Amerikaanse Hollywood blockbusters zou je bijna vergeten dat er Amerika in een vroeg verleden niet het grootste land was op het gebied van film. Pas toen de films over gingen van stil naar geluid raakte Amerika echt op stoom met films als Frankenstein (1931) en Dracula (1931). In die tijd daarvoor was er echter een ander land dat enkele aanzienlijke toevoegingen deed aan het genre van de horrorfilm. Het waren onze oosterburen uit Duitsland die de wereld verrijkten met meesterwerken als Das Kabinett des Doktor Caligari (1920), Nosferatu: Einde Symphonie des Grauens (1922) en M: Eine Stadt Sucht einen Mörder (1931). De regisseurs van die tweede film, Friedrich Wilhelm Murnau, zou echter de geschiedenisboeken in gaan met niet één maar twee klassieke horrorfilms op zijn naam. De tweede film is het onderwerp van deze recensie.

In Faust: Eine Deutsche Volkssage (1926) sluiten de duivel en een engel een weddenschap af om alleenheerschappij over de aarde af te dwingen. De duivel meent dat hij de ziel van de oude wijze alchemist Faust wel zou kunnen veroveren. Om dit te bereiken besluit de duivel om de pest naar het dorp van Faust te brengen waardoor deze zijn geloof verliest. Faust ziet het als zijn laatste kans om de kracht van het duistere in te roepen om zo zijn dorp te redden. Hij weet echter niet dat de duivel een snood plannetje heeft gesmeden om Faust zijn ziel voor zich te winnen. De duivel stelt namelijk voor dat hij alles voor Faust zal doen, wanneer deze zijn ziel aan hem overdraagt.

Faust: Eine Deutsche Volkssage is duidelijk een veel groter opgezette film dan Murnau’s eerdere Nosferatu (1922). De effecten zijn beter, de sets zijn groter en de acteurs zijn beter. Sommige effecten zijn voor een film uit 1926 zelfs revolutionair te noemen. Het is dan ook daarom dat Faust een belangrijk tijdsdocument is, maar het is helaas niet een film die ik snel nog eens op zal zetten. De film is, zoals ik al zei, veel grootser opgezet dan zijn eerdere tegenhanger maar levert tegelijkertijd veel sfeer in. Waar Nosferatu op sommige punten nog enigszins eng kon worden, is Faust meer een lachtertje. En die gekke Emil Jannings draagt daar voor een groot deel aan bij.

Ook het verhaal van Faust kon mij eerlijk gezegd niet zo bekoren. Het eerste gedeelte viel nog mee, maar het tweede gedeelte, waarin Faust de liefde van zijn leven ontmoet, voelt behoorlijk geforceerd aan. De film duurt met zijn 106 minuten ook veel te lang en is daardoor niet altijd even boeiend te noemen. Met andere woorden, de film is op sommige punten behoorlijk saai. Om een lang verhaal kort te maken, Faust bevat een aantal zeer knappe scènes gezien de tijd waarin de film gemaakt is, maar kan gezien zijn verhaal en speelduur niet genoeg boeien om een meesterwerk te mogen worden genoemd.

Met dank aan Living Colour Entertainment!

Over de auteur

avatar

4 reacties

  1. avatar
    Master Of Darkness

    Ik mag aannemen dat die man achter de oude man in de trailer de duivel moet voorstellen. Hij ziet er niet echt uit als een duivels figuur als ik eerlijk ben… Ik denk dat ik deze film maar laat voor wat het is en dat ik hem niet ga bekijken.

  2. avatar
    Erik1977

    Dit is eigenlijk geen voer voor de horrorliefhebber. Die zoekt eigenlijk toch meer spanning in een film. rnrnMaar laat ik eerlijk wezen – een 6 als beoordeling voor deze film is wat aan de magere kant. Zelf heb ik erg genoten van deze film en kon hem erg waarderen. De effecten waren voor die tijd erg goed gedaan. De UFA studios waren toen het Hollywood van Europa en maakten veel goede films (o.a. Metropolis van Fritz Lang).rnrnIk geef de film 8.5 ballen.

  3. avatar
    Bas

    Ik vind de film historisch gezien toch wel een must-see voor alle horrorliefhebbers. Hij was echter lang niet zo goed als bijvoorbeeld Nosferatu of Caligari van diezelfde periode.

Laat een antwoord achter