Halloween IV: The Return of Michael Myers (Original Soundtrack)

In 1978 veranderde John Carpenter niet alleen het gezicht van horror, maar ook het gezicht van de filmmuziek. John Carpenter wist met weinig middelen de spanning van zijn film vast te leggen in een geweldige soundtrack.
Bij het vervolg van Halloween kwam Alan Howarth erbij om John Carpenter te helpen zijn soundtrack om te vormen en zo klaar te stomen voor de jaren ’80.
Na dit tweede deel trok John Carpenter zich terug als regisseur en composer. Alan Howarth name het stokje helemaal over en verzorgde de soundtracks tot aan Halloween VI: The Curse of Michael Myers.

Wat ik het unieke vond aan de originele Halloween was dat de sfeer van de film op een geweldige manier versterkt werd door de muziek, terwijl er behoorlijk weinig middelen waren gemaakt. Persoonlijk vind ik de soundtrack van Halloween II nog beter klinken. De verschillen tussen de twee soundtracks zijn minimaal gebleven, maar bij Halloween II is te merken dat er meer tijd en budget was om de soundtrack uit te werken.

Na jaren niet veel meer naar de soundtrack te hebben geluisterd, had ik wel weer eens zin om naar één van mijn favoriete soundtracks te luisteren. Aangezien de soundtrack van Halloween III vrij weinig met de rest van de soundtracks te maken heeft, besloot ik gelijk door te gaan naar de soundtrack van Halloween IV. Deze 38 minuten durende soundtrack heeft de volgende nummers:

1. Halloween 4: The Return (3:22)
2. Jamie’s Nightmare (3:15)
3. Garage (2:42)
4. Be Back by 9:30 (1:55)
5. Return of the Shape (6:52)
6. Schoolhouse (2:37)
7. Power Company (2:49)
8. Police Station (3:19)
9. Downstairs Alone (3:08)
10. Myer’s Finale (4:46)
11. Halloween 4 (Reprise) (3:24)

Het is best een sterke soundtrack die zowel vernieuwend als herkenbaar is. De bij iedere horrorfan bekende Halloween theme zit er weer in, maar deze keer zijn de instrumentalen veel vervangen door synths. Hierdoor wordt de muziek wel gelijk een stuk minder effectief dan de originele soundtrack, maar het laat zo mooi het verschil zien tussen de filmmuziek van de jaren ’80 en de mfilmmuziek van de jaren ’70. In de jaren ’80 werden er bij filmmuziek gewoon meer synths gebruikt en Alan Howarth doet het er op een leuke manier in verwerken.

Ook is er aan de veranderingen te horen dat deze muziek meer als achtergrond muziek is gemaakt en meer aangepast voor actie scenes. Met kleine veranderingen heeft Alan Howarth het verschil tussen Halloween I & II en Halloween IV goed in de muziek overgebracht.

De soundtrack is lang niet zo sterk als die van Halloween I & II, maar nog steeds wel redelijk sfeervol en gewoon een leuke aanpassing aan de jaren ’80. Voor de Halloween liefhebbers de moeite van het luisteren waard.