La Casa con la Scala nel Buio (A.K.A: A Blade in the Dark)

Had behoorlijk hoge verwachtingen van mijn eerste Lamberto Bava maar helaas komen die niet helemaal uit.

Een componist werkt op een geïsoleerde plek aan een soundtrack voor een nieuwe film, maar er gebeuren daar rare dingen terwijl hij aan het werk is.

A Blade in the Dark faalt op een behoorlijk aantal punten. Het script zit bomvol storende onlogica waardoor de personages de ene na de andere stommiteiten uithalen. Ook op gebied van spanning is er weinig te beleven. De moorden zijn knullig (op een aardige gore scene in de badkamer na) en de aanloop ernaar toe is totaal niet spannend of sfeervol.

Misschien komt dat door het irritante gegrinnik van de killer als hij weer eens aan het moorden slaat. Het had wat weg van het Donald Duck geluid van de killer in Fulci’s The New York Ripper, alleen is het in deze film (ABITD) eerder achterlijk dan leuk. Daarbij komt ook nog eens dat de charme die veel giallo’s, hebben door de zwarte handschoenen, mooi camerawerk en een donkere/duistere killer, hier totaal niet aanwezig is omdat alle 3 de dingen ontbreken.

Het acteerwerk was behoorlijk matig, waardoor ik (spannende) scenes totaal niet serieus kon nemen. Enkel de hoofdpersoon was aardig (al begon ik me na 5 minuten al wel te ergeren, omdat hij toen al 132 keer ciao had gezegd). Ook het enorm irritante blonde joch uit Fulci’s House by the Cemetery was weer van de partij. Gelukkig heeft hij dit keer geen onwijs grote rol en komt hij eigenlijk alleen maar in het begin van de film voor.

Bijna de hele film speelt zich af in de villa van de componist en ook dat doet de film maar weinig goed. De setting wordt na een tijdje eentonig en saai (vooral ook omdat de moorden niet goed verspreid worden over de film). Wanneer op het einde (SPOILER BEGIN) dan ook nog duidelijk wordt dat de killer een halve travestiet is houd het voor mij op. (SPOILER EIND).

Opnieuw dus een teleurstellende giallo nadat ik deze week ook al Argento’s zeer matige Opera had gezien. Misschien ben ik wat verwend omdat Tenebre één van mijn eerste giallo’s was en wordt het hoge niveau van die film in andere films binnen het sub-genre wel helemaal niet bereikt.