Zombi 2 (a.k.a. Zombie Flesh Eaters)

Zombi 2 is het onofficiële vervolg op Dawn of the Dead, die in Italië de titel Zombi kreeg. Daarna volgde nog veel meer Zombi(e) films. In 1988 kwam Fulci met z’n eigen vervolg op Zombi 2 genaamd Zombi 3. In 1981 was echter al een onoficieel vervolg genaamd Zombie 3 (a.k.a. Burial Grounds Nights of Terror) verschenen. Daarna kwamen nog Zombie 4: Oltre la Morte, Zombie 5: Killing Birds, Zombie 6 (a.k.a. Rosso Sangue) en als je goed doorzoekt vind je zelfs nog een Zombi 7 (a.k.a. Zombie ’90: Extreme Pelistince) van Duitse trash regisseur Andreas Schnaas. En het mooiste is nog dat ze allemaal niks met elkaar te maken hebben.

Voor de kust van New York wordt op de boot van een beroemde wetenschapper een zombie gevonden. De journalist Peter West gaat samen met Anne, de dochter van de wetenschapper, naar de Antillen. Als ze aankomen op het eiland Matul blijkt dat er op dit eiland een vreselijke ziekte heerst waardoor de eilandbewoners zombies worden.

Hoewel velen dit zien als het lelijke broertje van “meesterwerk” Dawn of the Dead, zie ik het niet zo. Dawn of the Dead vond ik een zeer aardig zombie filmpje, maar als ik ze met elkaar vergelijk vind ik toch dat Fulci Romero op vrijwel elk punt afdroogt. De toon wordt gelijk gezet. Een zombie gewikkeld in een laken wordt nadat hij weer “tot leven” komt door z’n kop geknald. Daarna volgen de openigstitels met de bijbehorende uitstekende morbide muziek. De scene die daarop volgt in de wateren van New York is schitterend. De sfeer is subliem en de dikke zombie die uit de boot tevoorschijn komt zorgt alleen nog maar voor meer pret.

Daarna wordt het even wat rustiger. We krijgen de personages, in de hoofdrol cult-acteur Ian McCulloch en Tisa Farrow, te leren kennen. Voor sommige is dit deel misschien wat langdradig, maar McCulloch heeft genoeg charisma om de film te dragen en de voortdurende muziek op de achtergrond gecomponeerd door Fabio Frizzi is genieten geblazen. Ik kon het dan ook niet helpen mee te neuriën of fluiten telkens weer als er weer een nieuwe track voorbij kwam.

Na een tijdje stappen ze op een boot om naar een geheimzinnige eiland te varen waar later de nodige doden zullen vallen. Voordat ze daar aankomen is er echter nog een prachtige scene. Dan heb ik het natuurlijk over de zombie vs. shark scene wat ik zeker beschouw als één van de beste, of op zijn minst spraakmakende, scenes uit de geschiedenis van de horrorfilm. Eenmaal op het eiland beginnen er steeds meer zombies overeind te komen om vervolgens hun tanden in de nek van vele slachtoffers te zetten. Het sfeertje blijft enorm sterk en qua gore neemt het moois niet af. Onder andere de ietwat overgewaardeerde, maar nog steeds goede oog meets splinter scene en ook de gevolgen van de rottende zombies (geweldige make-up) die hun tanden in menselijk vlees zetten zijn lekker bloederig.

Zombi 2 is één van de beste zombie films die ik tot nu toe heb gezien. De sfeer is prachtig, de muziek onwijs tof en de gore en make-up is heerlijk. Tel daarbij op een schitterend eind-shot en dan kom ik uit op een dikke 8,0.